Anne Çocuk BabaAnne Çocuk Baba ANNE, ÇOCUK, BABA Baba treni sürerek sahneye girer, seyircinin farkına varırmış gibi toparlanır, kapı zilini çalar.. BABA – Da da rat dat dat dara dat dat... ANNE – (Kapıyı açar) Şrak. BABA – Nerdesin karıcığım? İki saattir dara dara dat dat. ANNE – İçerde işim vardı biraz. BABA – Neyse hadi... E nasılsın bugün. ANNE – Ay iyiyim de dur şu kapıyı kapatıyım. BABA – Hadi kapat. ANNE – Şrak.. BABA – Sen iyisin değil mi yani bugün hiç yorulmadın, sıkılmadın.. ANNE – A, ne diyorsun, iyi olmaz olur muyum.. bütün bulaşık, çamaşır, yemek hepsi bende ayol! BABA – Uu, selam verdik borçlu çıktık. Ya karıcığım bütün mekanik yardımcıların var daha ne istiyorsun yani? ANNE – Ama bana mekanik yardımcılar yetmiyo ki canıım.. BABA – A doğru yetmez, sana senin gibi biri lazım (Kadın onaylar) Öyle mi?...... Tamam... ben o zaman onu getireyim, seni göndereyim..(Kadın üzerine yürür) Ayy şey yani dilim sürçtü. İkiniz birlikte çok iyi şeyler yaparsınız. Benim yuvamı yaparsınız. Neyse, canım.. ANNE – Ha canım.. BABA – Bizim bebek burada değil mi?.... Çağırsana şunu bak ne aldım ona! ANNE – Ayy ne güzel şey bu böyle. Aman aman aman, dur çağırayım... Oğlum, yavrum, gel, gel, bak baban sana ne almıış. ÇOCUK – Ne almış? BABA – Haaaa, Cİ! ÇOCUK – Aaaa BABA – Nasıl? Bayıldın değil mi köftehor? Ha? Hadi gel. ANNE – Hadi oynayalım. ÇOCUK – (Treni eline alır sürmeye başlar) Biiip. BABA – (Çocuğun eline vurarak) Dıt! Kıracaksın. Kırarsan gözünü patlatırım haaa! ANNE – Oyna da biraz çocuk öğrensin bari. BABA – Doğru, doğru, bak da öğren hergele, bak nasıl oynanıyor..... Şimdi bu çuf çuf, düt düt. Biraz sonra istasyonda duruyor tamam mı? ÇOÇUK – Tamam. BABA – Daha sonra da attalara gideceeek.. Anladın mı? (Çocuk başını sallar) İyi, güzel.. Dikkat dikkat Anadolu ekspresi birinci perondan hareket etmek üzeredir. ÇOCUK – (Treni babanın elinden alır) Biiip.. (Baba çocuk gibi ağlamaya başlar) BABA – Ya, ya banane ya, banane banane banane.... Ühüü, hep böyle yapıyosun yaa... ANNE – Oğlum, dur be çocuğum! Oyun bozanlık yapma! (Babaya) Gel hadi yavrum gel, hadi ama, gel oynayalım.... (Kızgın) Aaa hadi ama! (Yumuşak) Hadi canım hadi.. BABA – Geliyim değil mi? ANNE – Gel ayol.. BABA – İyi ANNE – Hadi BABA – (Treni alır, çocuğa) Sia!.............Dikkat dikkat Anadolu ekspresi birinci perondan hareket etti, geç kaldınız.. (güler) ANNE – Ayol, sen şey ol.. BABA – Ne olayım? ANNE – Genç adam, ben de karısı olayım. Seni uğurlamaya gelmişmişim. BABA – Şu işe bak yahu, kafan da ne çalışır ha, böyle şeylere, vallahi sen benden çok yaşıyceksin ha. Tamam iyi hadi bakalım. Ben şimdi genç adamım. ANNE – Ben de genç kadınım. BABA – Nallahaısmarladık Nalan.. ANNE – Güle güle Muradım..dım..dım BABA – Nakkını nelal et, ben gidiyorum. ANNE – Nelal olsun... Nayır! BABA – Nevet! ANNE – Nayır! BABA – Neveet, gitmeliyim.....Nevet! ANNE – Nayır (Koluna sarılır, çöker) BABA – Gitmeliyim biliyorsun. ANNE – Nayır, Muradım..dım..dım. BABA – Nayır, sana gitmeliyim diyorum. ANNE – (Ağlamaklı) Nayır! BABA – Nevet! ANNE – Nayır! BABA – Nevet! ANNE – Nayır! BABA – Neveeet! ANNE – Nayır! BABA – Kalk! Kalk, bak can, sen beri beri hastasısın, nastasın sen, nasta olduğun için de sana nilaç lazım, nilaç için de para!..... Bak, sana bir şey olursa çocuğumuz ne yapar? Zaten o da kazıklı kızamık. Onu kim bakacak, söyler misin bana? Nevet, şimdi ben gidiyorum. ANNE – Nayıır BABA – Para bulmaya gidiyorum. Feriköy’deki bor fabrikasını soyacağım. ANNE – (Ağlamaklı) Nayır BABA – Nevet. Tek korkum ne biliyor musun Nalan? ANNE – (Ağlamaklı) Ne? BABA – Tek korkum, Komser amcam Hulusi Kentmen’le, onun sağ kolu Süheyl Eğriboz’un beni enselemesi. Nevet. Tek korkum bu... Nelveda.. ANNE – Nelveda! BABA – (Treni çocuğun elinden alır) Ver şu treni çocuk. ANNE – Nayır! Muradım..dım..dım. BABA – Gitmeliyim ANNE – Gitme! BABA – Nelveda! ANNE – Nelveda! BABA – Nakkını nelal et! ANNE – Nelal olsun! BABA – Kendine iyi bak.. ANNE – Sen de pencereden bak BABA – Nolur! Çuf..çuf....çuf....çuf..çuf..çuf... Hangi kapıyı çalsaaam, karşımda buruk acı, sevmek korkulu rüya, yalnızlık büyük acı. Hangi kapıyı çalsam, karşımda buruk acı, karşımda buruk acı, karşımda buruk acı..(Anne ve baba ağlamaya başlarlar, birden kahkahaya dönüşür) BABA – Harikaydın! ANNE – Vallahi sen de harikaydın! (Birbirlerine sarılırlar) ÇOCUK – Anne, baba, sizin ee eeee saatiniz gelmiş, haydi odanıza... WhatsApp Gruplarımız Tüm Grupları Görmek İçin Tıklayın |